La tempête & plattelandsvrouw in opleiding... - Reisverslag uit Touzac, Frankrijk van Anouk Leppink - WaarBenJij.nu La tempête & plattelandsvrouw in opleiding... - Reisverslag uit Touzac, Frankrijk van Anouk Leppink - WaarBenJij.nu

La tempête & plattelandsvrouw in opleiding...

Door: Anouk

Blijf op de hoogte en volg Anouk

02 Februari 2009 | Frankrijk, Touzac

Excuses voor het verlate berichtje hihi. Ik ben inmiddels weer een maand terug en heb eigenlijk de afgelopen weken niet héél veel bijzonders meegemaakt, vandaar dat er even geen berichtgeving was. Ook was ik vooral bezig hier mijn plekje weer te hervinden, omdat ik in het begin toch wel even wat ‘zware momentjes’ had. Ik miste jullie nog meer dan voordat ik terug was geweest…! Maar inmiddels gaat alles weer helemaal goed en voel ik me hier weer ‘thuis’:)

Okay, dan kom ik nu maar tot de orde van de dag. Misschien hebben een aantal van jullie het al wel vernomen, maar wij hebben hier vorige week een nogal heftige storm (tempête zoals ze dat hier noemen) gehad. Het was zelfs op het Nederlandse nieuws. 11 doden in het gebied waar ik nu zit, plus het noorden van Spanje. Het begon in de nacht van vrijdag (23) op zaterdag (24 jan). Ik werd ’s nachts wakker en hoorde extreem harde wind, maar ja wist ik veel wat er aan de hand was, dus ik ging maar weer slapen. Tot ik wéér wakker werd, van het geluid van de wind die zo ongeveer mijn raam eruit blies. Mijn gordijnen waren dicht, mijn raam was dicht en desondanks zag ik mijn gordijnen bewegen! Die avond zou ik nog met de jongens van basketbal mee gaan naar een wedstrijd, maar dat ging dus niet door. Alle wedstrijden waren afgelast en niemand mocht de deur uit tenzij echt niet anders kon. Gelukkig hebben wij hier alles goed overleefd, in tegenstelling tot veel andere mensen. Miljoenen huishoudens zaten dagen zonder stroom, zo ook de jongens op Fontaine de Tarrieu. Mike en Brenda waren zelf weg (naar Nederland) dus zaten zij alleen in het huis, zonder stroom, zonder kachel, zonder warm water… Hier hebben gelukkig de meeste mensen wel een houtkachel, alleen moet je dan wel weten hoe je zo’n ding aan doet :S Ja, echt waar, tussen 6 andere jongens mocht ik, als enige meisje, zondag het haardvuur aanmaken. “Anouk? Do you know how to make a fire?” Nou dat wist ik wel, dus heb ik ervoor gezorgd dat we die zondag, toen ik langskwam, nog enigszins warm hebben kunnen doorbrengen haha. De jongens waren behoorlijk pissig, wat ook wel te begrijpen is, want ze zitten al in de middle of nowhere en dan heb je ook nog eens geen behoorlijke douche, geen internet, tv, etc. en is het om 5u s avonds pikkedonker. Gelukkig is er dan iig nog een lief en aardig ‘meisje uit de buurt’ dat ze kom steunen ;)

Om door te gaan op de basketballers, ik ben inmiddels ook een keertje wezen kijken bij een wedstrijd, dit was op een woensdagavond in Cahors. Helaas hadden ze niet gewonnen, maar desondanks toch leuk om te zien :) Samen met de vrouw van 1 van de spelers heb ik ze aangemoedigd en na afloop nog heel even gechilld. Verder ben ik eigenlijk iedere zondag daar en vaak op vrijdag- of zaterdagavond om een training of wedstrijd te bekijken. Het is altijd super gezellig.

Dan de kinderen. Josephine had nogal wat problemen met de nacht doorslapen en daarom is uiteindelijk maar besloten om een ‘babyruil’ te beginnen. De meesten van jullie weten wel dat ik Arthur 2 nachtjes hier heb gehad. Dat ging wel prima. Maar als laatste redmiddel is uiteindelijk besloten om Josephine ’s nachts te laten huilen. Dit schijnt het allerbeste te helpen. Het is heel zwaar natuurlijk, want ja, laat zo’n baby maar eens gewoon doorkrijsen… Maar, als je dit volhoudt, betekent het wel dat je baby na ongeveer 5 dagen de hele nacht doorslaapt. Dus dat was het plan. Uiteindelijk heeft Josephine ook een nachtje bij mij geslapen en die nacht heeft mevrouw het van 1u tot 4u in de nacht volgehouden. Die nacht heb ik dus vrij weinig slaap gehad. Maar ach, als net afgestudeerde studente ben ik wel wat gewend ;) Dus de volgende dag gewoon weer vrolijk aan het werk. Uiteindelijk heeft het ongeveer een week geduurd, maar nu slaapt ook Josephine de nacht door. HOERAAA!! Wel een stuk makkelijker voor Marlies ook, nu Bart volgende week alweer weggaat. Ook overdag merk ik dat ze nu veel makkelijker en rustiger is. Nog iets nieuws; ze kunnen zich inmiddels omrollen én ook Arthur heeft 2 tandjes! Het ziet er zooo snoepig uit. Helaas zijn de batterijen van mijn camera even op, maar ik zal gauw even een foto regelen. Met Mathijs gaat alles prima, behalve dat hij last heeft van ‘shcoolstress’, of eigenlijk nog meer stress voor de ‘cantine’. Ze eten hier namelijk tussen de middag dus op school en heel vaak begint hij de dag van tevoren al; ik denk, ben ik morgen ziek…. Ja, Mathijs, natuurlijk ben jij morgen ziek… Maar soms gaat het zo ver dat je niet meer goed weet wat het is. Zoals vanochtend zei hij dat ie niet alleen buikpijn had, maar ook hoofdpijn en last van zijn keel. Dit laatste kan kloppen, want hij is verkouden en hoest wat, maar verder…. Dus maar even de dokter gebeld. Die kon niets vinden en zei dat het waarschijnlijk gewoon de stress was van school enz.

Om terug te komen op het tweede deel van mijn titel ‘plattelandsvrouw in opleiding’, ik heb vandaag zowaar de moestuin omgespit. Marlies trok van tevoren de grasjes etc eruit en ik ging vervolgens met een schop de aarde te lijf. Het was super chill weer om bij buiten te werken. Zonnetje scheen af en toe en het was ongeveer 13 graden. Prima dus! Ik wist weer eventjes duidelijk waarom ik ook alweer zo graag naar Zuid-Frankrijk wilde ;) Als ik terug kom jongens, oh oh oh. Haha. Ik kan een houtkachel aanmaken, weet zo goed als alles over baby’s, heb er veel kookervaring bij, kortom: ben dan een gedeeltelijk volleerd ‘plattelandsvrouwtje’. Dus, toekomstig man: mochten we ooit nog besluiten op het platteland te gaan wonen, ik ben voorbereid! :D

Dan tot slot nog afgelopen weekend. Ik heb voor de verandering eens een 'druk' weekend gehad haha. Zaterdag was de hele dag vol gepland. Ik zou misschien de zaterdagochtend even overslaan (Vrijdagavond zou ik in eerste instantie nog naar een dansfeest, met de jongens van basketbal, maar dat ging uiteindelijk niet door. Heel gedoe, niet erg interessant ;)) ,maar omdat ik toch op tijd wakker was, heb ik maar met het hele programma meegedaan. Als eerste gingen we naar een wijnboer, daar een uitleg gekregen over van alles en nog wat en uiteraard de wijnen geproefd. Ja ja, zo gaat dat hier om 10/11u 's ochtends! Thuis snel even een boterham gegeten en op naar de volgende activiteit 'Jacques et l'haricot magique'. Half Engels, half Frans. Thuis een pizza gegeten en de kinderen vroeg op bed na deze vermoeiende dag. Marlies en Bart hadden nog een feestje, de verjaardag van Clinton die 40 werd. Het was een surprise party en errug gezellig. Ze kwamen namelijk rond 12u terug en, voornamelijk Bart, was behóórlijk dronken. Voor mij wel erg hilarisch ;) Zondag, zoals gewoonlijk, weer gechilld bij de jongens. Wat ook zoals gewoonlijk, weer erg gezellig was :)

Dat was het voor nu. Hele dikke knuffels en kussen voor jullie allemaal!

  • 02 Februari 2009 - 18:59

    Fem:

    Schatt,

    Die ervaringen als plattelandsvrouw en het bouwen van vuurtjes kunnen nog goed van pas komen volgend jaar ;) hihi...
    Nog maar iets meer dan een maandje en dan kom ik naar je toeeee :D yeah!!!

    Kusje,
    Fem

  • 02 Februari 2009 - 19:04

    Roos:

    Haha super...een plattelandsvrouwtje :D!! Goed voorbereid op de toekomst idd...als je dat mij nou ook allemaal even leert, ben ik ook goed voorbereid op de toekomst;)
    Lieve schat to snel!
    Kus

  • 02 Februari 2009 - 19:05

    Pap:

    GEWELDIG: “Anouk? Do you know how to make a fire?”

  • 02 Februari 2009 - 22:31

    Paulien:

    Pfff als ze jou niet hadden! Supermooi haha. Heel goed, volgeplande dagen. En jij kan zeker een huilende baby aan! Het is wel iets anders dan in je studentenleven, maar ach, je moet alles een keer meegemaakt hebben he;)

    Veel plezier nog!kusss

  • 03 Februari 2009 - 07:44

    Willemien:

    Lieve Anouk,
    Ken je het progamma Boer zoekt vrouw? Zal ik je opgeven, ha,ha, ha,.Vreselijk zo'n strom, doodeng, ik hoorde het via de radio dat het spookte in Frankrijk. Wat zielig dat Mathijs last heeft van stress, misschien is hij een keer gepest tijdens dat eten in de school kantine. Gelukkig dat de baby's doorslapen, alhoewel ik het wel een beetje zielig vind om kinderen de halve nacht te laten krijsen. Maar goed, het doorslaap probleem is op gelost. Heerlijk dat het weer al zo aangenaam is in Frankrijk, hier nog steeds koud en meer van die ellende. Dag Anouk, veel plezier met de kindjes en het leven op het platteland. Liefs, Willemien.

  • 03 Februari 2009 - 11:22

    Anouk Leppink:

    Hihi, ja Willemien, daar zat ik zelf ook al aan te denken;) Maar nee, doe mij toch maar de stad! Ja het is wel even zielig om haar zo te laten huilen, maar het schijnt wel de beste oplossing te zijn als ze echt zo koppig zijn... Heb het hier inmiddels al van 4 mensen gehoord. Het is zwaar, maar het helpt wel. En dan ben je er daarna ook voorgoed vanaf. En overdag waren we wel extra lief voor d'r natuurlijk :)
    Fem: ik kan niet wachten tot je komt! :D

  • 03 Februari 2009 - 19:47

    Mama:

    Hoi lieverd,

    Leuk verhaal weer, zeg. komen al die kampeererveringen met kampvuurtjes bouwen nog eens goed van pas. Wel stoer dat jij, als meisje, dat tussen die grote jongens wel even regelde. Fijn dat je het nu ook weer naar je zin hebt. Veel kusjes

  • 09 Februari 2009 - 14:06

    Opa:

    Hoi Anouk,
    Het idee van Willemien Boer zoekt vrouw lijkt me een goeie. En dan hoop ik dat het een wijnboer wordt.
    Veel liefs
Anouk

En daar zit je dan, inmiddels anderhalf jaar afgestudeerd. Maar in die anderhalf jaar is van alles gebeurd, hier een omschrijving van mijn afgelopen anderhalf jaar: Na een poging tot het worden van stewardess, wat helaas mislukte (ik sta nog steeds op de wachtlijst), 7 maanden gaan au-pairen in Zuid-Frankrijk. Bij terugkomst lieve(?) kinderen rondleiden op (en naast) het wad in Lauwersoog. "Anouk aan het wadlopen, garnalen pellen, krabben vangen en aan de kids tonen (ja met mijn blote handen), uitleg geven over baarsjes en wadpieren opgraven, geloof jij dat?!?" Menigeen dus niet... En toch heb ik ook dat echt gedaan ;) Vervolgens weer 2 maanden naar Frankrijk, dit keer als receptioniste op een (behoorlijk grote) camping... Bij terugkomst moest natuurlijk verder gespaard worden en dus heb ik, terwijl ik weer gezellig bij mn ouders in het pittoreske Glimmen was ingetrokken, een paar weken voor Essent gewerkt en de afgelopen maanden voor Menzis. Beiden callcenter baantjes. Het beste (enige) dat ik op dat moment kon vinden. De verhalen over de avonturen die ik, voornamelijk in Frankrijk, heb beleefd hebben jullie ook kunnen volgen op mijn site en in die tijd is het jullie vast wel duidelijk geworden waar mijn vervolgplannen heen gingen. Tijdens mijn periode als au-pair begon dit al. Voor ik verder ga studeren (laat staan werken) wil ik eerst nog meer van de wereld zien. Niet als stewardess? Dan maar zelf. Maar niet alleen! Samen met mijn lieve vriendinnetje Femke vertrek ik 20 januari vanuit Bremen naar Londen om daar de volgende dag te vliegen op onze eerste bestemming: Amman, Jordanië. Het vervolg van de route zal er alsvolgt uitzien: Amman - New Delhi Mumbai - Bangkok via Thailand, Cambodia en Maleisië naar Indonesië Denpasar - Darwin - Cairns Sydney - Nadi (Fiji!) Nadi - LA NYC - London London - HOME! (2 oktober 15:30u Schiphol) Wil je weten hoe het mij/ons vergaat, hou dat dan in de gaten via deze site! :D En dat Fem en ik terug kwamen van onze reis, zoals jullie hebben kunnen lezen is inmiddels alweer anderhalf jaar geleden! En geloof het of niet, vlak na terugkomst bellen ze me op: "Of ik nog interesse heb om te gaan werken als stewardess?". Daar hoefde ik geen 2e keer over na te denken. Ok, ik moest de laatste sollicitatie ronde nog doorkomen en dan de cursus met goed gevolg afronden... Maar ach, klein detail ;) Dit alles is gelukt en inmiddels werk ik al een jaar als 'cabin attendant' :D Er is sowieso veel veranderd in mijn leven sinds de terugkomst van onze wereldreis. Daar ben ik veel mee bezig geweest afgelopen jaar, maar inmiddels zit ik in wat ze noemen 'wat rustiger vaarwater' en heb ik bedacht dat ik deze site maar weer eens ga gebruiken. Dit keer om mijn verhalen over het vliegen als stewardess met jullie te delen. Het is niet altijd glitter and glamour of super interessant, maar goed we zien wel waar het spreekwoordelijke schip strandt, of kan ik beter zeggen vliegtuig...? ;) Hoop dat jullie het interessant vinden. Zal mijn best doen af en toe wat leuks te melden.

Actief sinds 30 Nov. -0001
Verslag gelezen: 271
Totaal aantal bezoekers 77187

Voorgaande reizen:

20 Januari 2010 - 02 Oktober 2010

Around the world!

01 Juli 2009 - 02 September 2009

Receptioniste op Domaine de la Dragonnière

28 September 2008 - 26 April 2009

Au Pair en France

12 Augustus 2008 - 24 Augustus 2008

Vakantie Tunesië

18 Juni 2006 - 22 Augustus 2006

Summercamp

06 Maart 2011 - 30 November -0001

Reizen, maar dan anders...

Landen bezocht: