San Fran, D.C. and Duck!

“If you’re going to San Francisco, be sure to wear some flowers in your hair…”

The Golden Gate, Golden Gate Park, Fishermans Wharf, China Town, we hebben het allemaal gezien! Het gaat nu allemaal wel iets gehaaster, omdat we nog maar zo kort hebben, dus halen we zo veel mogelijk uit elke dag. In de bus van Fresno naar San Fran kwam ik naast Karim te zitten, waarmee ik 2 uur gezellig heb zitten kletsen. Aangekomen in S.F. gingen we op zoek naar ons hostel om in te checken en vervolgens gelijk wat rond te wandelen in de stad. We zaten vlak bij Union Square, wat lekker centraal gelegen is. We ontmoetten terug in ons hostel al snel 3 Engelse jongens Matt, Ollie and Mike. Met hen hebben we die avond wat gedronken en gekletst en toen op bed. Fem en ik moesten eigenlijk nog steeds een beetje bijkomen van Vegas :P De volgende dag hebben we zo veel mogelijk van de stad proberen te zien. Eerst naar de Golden Gate Bridge die echt prachtig was, zonder mist! En ja, dat is vrij bijzonder, want over het algemeen hangt er bijna altijd wel mist omheen. Vervolgens het Golden Gate Park, waar op dat moment ‘Opera in the Park’ aan de gang was. Heel erg leuk, het deed me een beetje denken aan ons bevrijdingsfestival, maar dan opera. Iedereen had zijn eigen tafeltje en koelbox mee en zat in het zonnetje te genieten van de muziek. Fem en ik deden ook maar even mee :) Na deze muzikale onderbreking liepen we verder richting Alamo square waar allemaal super mooie, grote, Victoriaanse huizen staan. Fem en ik zagen onszelf er al in wonen ;) Helaas zal deze droom niet zo snel vervuld worden, dus werd het toch maar terug naar het hostel om wat warmers aan te trekken en vervolgens op weg te gaan naar China Town. We vonden dat we wel weer konden lopen, nou dat hebben we geweten! Waarschijnlijk weten een aantal van jullie het wel, maar in San Francisco heb je nogal wat heuvels en de straten zijn niet een beetje steil, maar echt enorm. Wij kunnen dit met zekerheid bevestigen nadat we hijgend en puffend boven aan de heuvel kwamen. Goede workout, wonen in San Fran :P Toen we China Town hadden gehad wilde Fem nog graag een keertje met een cable car, dus dat deden we. Terug naar Union Square om daar stiekem nog een beetje te shoppen en vervolgens een hapje eten te halen bij Mel’s diner, het restaurant waar ik destijds ook met mijn ouders, broertje en Frans en Wendy had gegeten! Het was de volgende dag de verjaardag van 1 van de Engelse jongens, dus wij vonden dat dit maar gevierd moest worden vandaag, omdat hij de volgende dag zou vliegen. Fem en ik wilden ook nog even uitgaan, maar toen we 2 minuten in een club waren ging het licht alweer aan en verder was er ook niets meer open :S Dan maar naar bed…
Een nieuwe dag! Vandaag zou ik afspreken met Jojo, Paulien d’r ex van toen ze in the States woonde. Fem en ik waren bij Fisherman’s Wharf en daar kwam hij ook naar toe. Erg grappig om hem in t echt te zien. Ook al is het al zo lang geleden en zijn Paulien en hij al lang niet meer samen :) Weet ik toch weer een heel klein beetje meer over haar leventje daar! We aten met z’n allen bij Bubba Gump’s en liepen daarna richting het bekende steile straatje om wat foto’s te maken. We zouden nog naar een baseball game gaan, maar Jojo had zich vergist in de dag, dus werd het maar een film. Going the Distance, super geinig. Na de film gingen we wat drinken in een Ierse pub en nog naar een andere club, die ook alweer vrij snel sloot. Maar, Fem en ik werden nog wel een aantal keren de dansvloer op gesleept door verschillende heren om te dansen haha. Toen de tent sloot nam Jojo ons nog mee naar Twin Peaks vanaf waar je een super mooi uitzicht hebt over de stad. Dit was de rit zeker waard! Echt prachtig om S.F. by night te zien. Maar daarna was het toch echt tijd voor bed, want we moesten de volgende dag op tijd uitchecken.

Om 11u waren we uitgecheckt en gingen we nog naar het San Francisco Museum Of Modern Art. ’s Avonds vlogen we van San Francisco naar Boston, om daar over te stappen op een vlucht naar Washington D.C. Wat een nacht! We konden echt niet slapen in het vliegtuig en dus kwamen we doodmoe aan op Dulles airport en moesten we nog een hele dag zien door te brengen voor we werden opgehaald… We gingen maar naar het Air and Space museum dat vlakbij het vliegveld was en gratis. Allemaal verschillende soorten vliegtuigen van heel oud tot nieuwere modellen en informatie hierover, super leuk! Om 5u konden we worden opgehaald door Jenny, waar we verbleven. Fem en ik gingen na het eten vrij snel naar bed, want we waren bek af en moesten de volgende ochtend ook weer vroeg op. Om 8u stonden we bij de bus, om de hele dag in D.C. door te brengen. We hebben super veel gezien! Het is een interessante stad, maar ik vond het niet echt een ‘gezellige’ stad. De stad is vooral gericht op politiek natuurlijk en alles ligt redelijk ver uit elkaar. Er zijn wel super mooie gebouwen, zoals het capitool, Lincoln memorial, the white house enz… Ook bezochten we het kerhof waar o.a. John F. Kennedy ligt. We zagen van afstand een begrafenis en maakten het wisselen van de wacht mee. Ergens vonden we het wel een beetje grappig, omdat het een enorm ritueel is en je hoort dat de mannen en onwijze (stoere?) stem opzetten… We hebben na deze enorm lange dag nog steeds niet alles gezien, maar het was tijd om wat te eten, de lekkerste sushi ooit!, en vervolgens de metro terug te pakken. En dat was alweer Washington, op naar Duck, North Carolina!

In Duck sliepen we bij vrienden van Fem d’r familie, Steele and Caroline, in een prachtig huis vlak bij het strand. Ze zijn super aardig en gastvrij. We hebben echt heerlijk gerelaxed, genoten van de zon, het zwembad lekker eten en drinken, goede gesprekken en een mooi fietstochtje gemaakt. Op de tweede dag gingen we uit lunchen, want we moesten Carolina BBQ hebben gehad volgens iedereen hier… Steele heeft een jaar in Nederland gewoond en zegt soms wat woorden in het Nederlands, donkeywel, as-you-sneeze, gotsie totsie enz... Dus toen onze serveerster in het restaurant aankwam met drinken en onze bestelling wilde opnemen zei hij daar achteraan: “Alstublieft” (spreek uit; elsoeblief). De serveerster, die verstond: “how’s the beef”, antwoordde met: “ ehhm.. beefy? I don’t know…” en ging zo nog even verder. Terwijl er al lang gezegd was dat ze niet naar hem moest luisteren :P Wij hadden natuurlijk de grootste moeite om serieus te blijven! We zijn na deze paar dagen goed uitgerust en helemaal klaar voor the Big Apple!! Hier rijden we zo meteen heen en komen dan morgen ochtend aan. Dus ik moet nu gaan!

Tot over 2 weekjes!! xoxoxoxoxoxo

Nogmaals, voor degenen die het in mijn andere verhaal niet hadden gevolgd: Op 2 oktober kom ik rond half 4 aan op Schiphol, dus vanaf dan ben ik weer beschikbaar voor eet-dates, stap-avondjes en meer van dat soort ongein! :D