Twee jaar als stewardess
Blijf op de hoogte en volg Anouk
10 Januari 2013 | Nederland, Amsterdam
Inmiddels ben ik alweer 2 jaar werkzaam als stewardess voor KLM. De tijd vliegt echt letterlijk EN figuurlijk voorbij!! Wie had dat gedacht, ik een stewardess. Het is een fantastische baan, waarvan veel mensen nog steeds denken aan alleen maar glitter en glamour, maar dat valt in het echt soms toch vies tegen. Natuurlijk, ik vlieg eens in de zoveel tijd naar exotische bestemmingen en geniet daar dan 1, 2 of met mazzel zelfs 3 dagen van het weer, de omgeving etc. Ook kom ik op veel plekken waar je normaal nooit zou komen! Al met al een geweldige baan. Toch zijn er ook keerzijden, waarvan veel mensen niet weten. Nu wil ik het beroep natuurlijk absoluut niet naar beneden halen, maar toch wil ik wel wat inside info met jullie delen over de leuke, maar ook minder leuke kanten ;)
Inmiddels ben ik natuurlijk al een vrij doorgewinterde stewardess en weet precies hoe wij vaak worden gezien en hoe er over ons wordt gedacht. Dit levert soms interessante gesprekken of situaties op. Op een normale werkdag ga ik soms weg in mijn eigen kleding, maar vaak ook al in uniform. En wat zo'n uniform al niet teweeg kan brengen. Een aantal voorbeelden:
Ik sta te wachten op de bus naar Schiphol. Een oude man begint tegen me te praten, waar ik naar toe ga, etc... Tot de opmerking voorbij komt "ja, het is eigenlijk gewoon echt een keukenmeiden beroep hè?" Ik, toch al in functie "Ja zeker meneer" met een licht sarcastische ondertoon. Meneer " Ik heb echt een antipathie tegen stewardessen" (dit is niet verzonnen ;)) Juist... Ik heb verder maar wijselijk mijn mond gehouden.
Wat jullie waarschijnlijk ook al van mij hebben begrepen is het volgende: als (klm) stewardess weet je alles. Van openingstijden van winkels, tot het hele vertrektijden-schema van de NS, jaa echt waar! Zelfs als de trein pech heeft komt de vraag of wij niet weten hoe lang het nog gaat duren en of de trein überhaupt nog wel gaat rijden. Mocht u dus 1 'van ons' tegenkomen, schroom dan niet om te vragen of er bij de dirk van den broek ook nog gootsteen ontstopper te koop is, bijvoorbeeld...
Aan boord gebeuren natuurlijk al helemaal interessante dingen. Prop zo'n 300 mensen in een kleine ruimte en je kunt verzekerd zijn van een aantal mopperkonten en irritaties... Het is dan ook heel normaal om als u zich stoort aan een andere passagier, de steward/stewardess boos aan te kijken tot diegene begrijpt dat er een probleem is met een andere passagiers en dat hij/zij dit komt oplossen. Ook kunt u rustig midden in het gangpad gaan staan, kijkend naar de steward/stewardess afgewisseld met kijken naar de veel te zware koffer/trolley/tas die voor u op de grond staat. Wij zijn erop gemaakt om uw veel te zware bagage keer op keer in de bagage bakken te tillen. Onze rug gaat daar namelijk helemaal niet kapot van en wij zijn allemaal getraind op het liften van 40 kilo, boven ons hoofd. Graag gedaan!
Dan is er nog het bekende: "vliegen jullie nou zometeen weer terug?" Deze vraag is natuurlijk erg legitiem als u net een vlucht van 10uur achter de rug hebt. Stewardessen en stewards hebben namelijk geen slaap nodig, wij zijn een apart soort mens dat dag en nacht leeft, niet slaapt en altijd vrolijk en vriendelijk is. Jeeej :D Iemand nog koffie, thee, of iets lekkers?!
Nog 1tje, laatst stapte ik in Amsterdam de bus in, op weg naar centraal, om daar de trein naar Schiphol te pakken. Bij binnenkomst werd ik vriendelijk begroet, erg vriendelijk... Ik hoorde iets over de intercom van de bus, maar dacht dat ik me vergiste. Dus toen ik weer het geluidje hoorde van de intercom, lette ik goed op en ja hoor "cabin crew prepare for landing..." Ik dacht alleen maar: you've got to be kidding me. Maar nee, om het nog iets leuker te maken wordt er bij aankomst op centraal nogmaals gebruik gemaakt van de intercom door de o, zo vriendelijke chauffeur: "Dames en heren de vlucht uit Paramaribo is zojuist geland..." Waarop een meneer achter me heel hard begint te lachen, mij aankijkt en zegt: "Volgens mij is dat voor jou bedoeld" Joh, zou je denken? Ik denk het overigens niet, want ik werk voor albert heijn, ook blauw. Ja toch? Zucht. Natuurlijk, de humor van deze meneer zal door menigeen worden gewaardeerd, maar om eerlijk te zijn heb je daar dus niet iedere keer dat je naar je werk gaat zin in. Vandaar dat ik ook regelmatig in eigen kledij begin en me op Schiphol omkleed, zo blijft de 'schade' beperkt :P
Zo heb ik dat ook gedaan toen ik mijn lieve vriendinnetje Merel meenam naar San Francisco! Om 'moeilijke vragen' etc te vermijden. Dat zijn dan weer de geweldige dingen van mijn werk. Ik kan voor heel weinig geld mijn geliefde, familie en vriendjes/vriendinnetjes meenemen! En zelf ook voor dat tarief reizen. Natuurlijk zijn dat leuke momenten, want dan kunnen zij ook heel eventjes zelf ervaren hoe het is om te werken voor klm en hoe het bij ons allemaal werkt. Eigenlijk zou ik iedereen die mee vliegt gewoon bijna de hele vlucht wakker moeten houden, voor de echte 'ervaring' van het werk, maar ja dat vind ik dan toch weer een beetje zielig en dus laat ik ze maar lekker liggen en zorg ervoor dat zij wel uitgerust aankomen... :) Want ja, de stress van tevoren of je wel of niet meekomt, is natuurlijk ook vermoeiend! Dat is namelijk maar de vraag natuurlijk het heet IPB, wat staat voor: INDIEN Plaats Beschikbaar....
Nou, dat waren een aantal weetjes over het leven van een stewardess.
Hopelijk volgt er gauw weer een verhaaltje, of kan ik jullie berichten over andere leuke dingen in mijn leven (reizen/vakanties/etc...)
Voor nu heel veel liefs van een, nog licht ge-jetlagde, stewardess.
-
12 Januari 2013 - 19:12
Mama:
Geweldig om jouw stukje weer te lezen. Doet me denken aan de tijd toen je op wereldreis was. X -
14 Januari 2013 - 14:43
Papa:
Leuk geschreven!
Heb hier tijdens de lunch één van je "irritante" ervaringen verteld. Die van de bus. Ze moesten toch wel erg lachen allemaal. ;-)