Thaise stranden en 1 week Maleisie
Door: Anouk
Blijf op de hoogte en volg Anouk
07 April 2010 | Thailand, Bangkok
En zo ga je van Koh Samui door naar het volgende idyllische eiland; Koh Phangan. Wederom in een bungalow op een super mooi strand!! Helaas ben ik hier de eerste dagen een beetje ziekig geweest (voedselvergiftiging?) en hebben we het dus ook rustig aan gedaan. Oh ja, die half-moon party hebben we o.a. hierdoor dus ook gemist en de full moon was op de dag dat ons visum voor Thailand verliep. Helaas, pindakaas dus! Wat we nog wel een beetje hebben meegekregen is de zgn 'Thai Break' dit is een Duitse 'traditie' waarbij er 10 dagen lang honderden Duitsers naar Koh Phangan komen om te feesten. Dit keer dus bij het strand dat Fem en ik hadden uitgekozen als uitvalsbasis... Thong Nai Pan Noi. Dit is overigens (ware het niet voor alle Duitsers) een super rustig en mooi gebiedje. O.a. omdat hier nog geen normale weg naartoe leidt is het er erg rustig en 'puur'.
In ieder geval, het was ook hier weer heerlijk wakker worden met zicht op een met palmbomen omlijnd strand en in slaap vallen op de klanken van de cd 'sea breeze'... Oh nee, het is echt!! :D Wat we verder aan activiteiten hebben ondernomen zijn een olifanten 'trekking' (eigenlijk was het badderen met deze joekels van beesten nog het leukste). En we hebben onze padi gehaald!! Dat wil zeggen ons 'duikbrevet'. Het ging niet zonder slag of stoot, maar het is ons gelukt. Femke had moeite met 1 van de 'mask skills' en bij mij was het het alom gevreesde oorprobleem. Zoals gezegd, ik was er al bang voor en even leek dit ook roet in het eten te gooien. De eerste duik heeft Lee, onze duikinstructeur, me aan de hand heel langzaam meegenomen naar beneden. Fijn voelde het in eerste instantie niet, maar eenmaal 'equalized' op 6m ging het daar wel goed. Na de eerste dag (2 duiken van 6 - 10 meter) had ik echt ontzettende pijn, wat ook Lee niet ontging: "You really are in a lot of pain, aren't you?" vroeg hij bij terugkomst. Ehmm, ja, best wel dus... Hij kwam met oordruppels en een soort pilletjes aanzetten en op dag 2 ging het al stukken beter, zelfs tot 18 meter gegaan zonder al te veel moeite! En zo hebben we uiteindelijk beiden onze 'problemen' overwonnen en onze padi gehaald :) 1 minpuntje; Fem d'r camera is op Koh Phangan (ook!) gejat. We hebben nu wel beiden een geinige aangifte, ik in Arabisch, Fem in Thai. Always look at the bright side, aight? ;)
Na deze dagen zijn we richting Thongsala, aan de andere kant van het eiland. Een super leuk, iets 'ontwikkelder' plaatsje. Wat meer gericht op toeristen en het connectiepunt met het vaste land. Wel een ietsje minder mooi strand.
Engelengeduld and getting used to dorm-life
Uiteindelijk hebben we op 30 mei de overtocht naar Maleisie ondernomen. Vanaf Koh Phangan om 7u s ochtends met de ferry naar Don Sak, met een bus door naar Suratthani en van daaruit met een minivan richting Hatyai. In Hatyai moesten we weer over in een andere minivan (na ongeveer 2,5 uur wachten, geduld is hier een heeele schone zaak...!) en gingen we richting Penang (spreek op hoge, nasale toon uit PIIEE-NENG). De grensovergang ging zeer soepeltjes en 's avonds rond 11u waren we in Georgetown! Bijna het eerste het beste Guest House genomen en dit bleek ook nog eens de beste optie te zijn geweest. Het is wel echt erg onrustig in dorms soms ben ik achter gekomen. Tot nu toe hebben we voornamelijk in double/twin rooms geslapen omdat dit vaak de enige en/of ook 1 van de goedkoopste opties was. Veel bijzonders is het niet en je deelt ook de badkamer, maar in een dorm is het toch weer een ander verhaal. Wij waren best moe na de lange reisdag en gedurende de hele nacht kwamen er mensen in en gingen er mensen weer weg. Vaak met redelijk wat bijdeluiden en soms ook gewoon het licht aandoend... Ik werd nog ongeveer 5 keer wakker van andermans wekker (waarom ik wel en zij zelf niet!?). Even wennen dus.
Friends & food in Penang & the Cameron Highlands.
De eerste dag in Georgetown hebben we met een jongen uit de dorm, Michael uit Canada/Frankrijk, wat gegeten en zijn daarna naar het Komtar Kompleks gegaan. Niet uitermate bijzonder. De tweede nacht in de dorm was overigens een stuk rustiger (heel fijn). De volgende dag hadden Fem en ik een scootertje gehuurd en zijn een beetje over het eiland gecrosst. Onderweg nog even een Mall onveilig gemaakt en 's avonds met Michael op jacht gegaan naar de traditionele Maleise/Penangse gerechten. We hebben samen een aantal gerechten geprobeerd en werden niet onaangenaam verrast. Ze hebben hier echter wel 1 vreemd toetje met gezoete rode bonen, mais een soort geschaafd ijs en 'grass jelly' (juist, gemaakt van gras) waar ik niet echt laaiend over was. Maar smaken verschillen.
De dag erna zijn we met de bus naar Batu Ferringhi gegaan, het strand van Georgetown. Wij waren er echter niet zo super enthousiast over na de stranden van Thailand te hebben meegemaakt. Maar toch lekker weer even in de zee enz. Het heeft daar beide avonden mega hard geregend, binnen 10 seconden staat ALLES blank, letterlijk. Het water gutst over de stoep en straat, zelfs met poncho & paraplu hielden we onszelf niet helemaal droog en toch erg gelachen!
Zondag gingen we weer terug naar Georgetown en zag ik Michael gewoon nog steeds in hetzelfde bedje in de dorm liggen. Fem en ik zijn die dag met Sharif, een Duitse jongen, een tourtje door het centrum gaan doen. Eind v/d middag vroeg Michael ons mee te dansen met Mamoo, een jongen/man die hij daar had leren kennen. Zo gezegd zo gedaan, daarna zijn we samen gaan eten en uiteindelijk terug naar de dorm. We moesten de volgende ochtend om 6u klaar staan om naar Cameron Highlands te gaan en daar kwamen we die ochtend aan. Gelijk wat nieuwe vrienden gemaakt, o.a. 2 andere Nederlanders. Met Boudewijn hebben we die middag een hike door de jungle gemaakt. Dit was zo gezellig dat we ook samen zijn gaan eten. Fem en ik hebben nog een tour gedaan langs de Rafflesia, een van de grootste bloemen ter wereld, de Orang Asli tribe (originele bevolking v Maileisie), zwemmen in een beekje, naar de tea plantations (echt prachtig!!!) en tot slot langs de strawberry farm. 's Avonds weer met z'n drietjes gegeten. We hebben besloten om ook nog naar Taman Negara te gaan, voor we doorgaan naar KL. Ook dit gaan we met z'n drietjes doen, super gezellig. Ben heel benieuwd naar dit National Park, schijnt erg mooi te zijn dus ik ga jullie zeker op de hoogte houden!
Voor nu weer heel veel liefs en een dikke kus voor allemaal.
-
07 April 2010 - 16:16
Pap:
we gaan duiken!!!! -
07 April 2010 - 16:17
Pap:
haal dat vraagteken maar weg bij voedselvergiftiging. -
07 April 2010 - 16:20
Pap:
toch wel lachuu zo'n wereldreis... -
08 April 2010 - 08:59
Ann:
Super tof zeg!
haha klinkt super nice allemaal met die mooie dingen die je ziet! -
08 April 2010 - 10:07
Roos:
Supergaaf idd...maarr 30 mei *-)...moet dat niet maart zijn?;)
Geniet ervan meis!
Dikke kus