Incredible India!

(Sorry heren, korter lukte me niet ;))

Aankomst in India
En daar sta je dan, circa 5u in de ochtend, plaatselijke tijd, op het vliegveld van Delhi. Met ons paspoort langs de douane, makkie dachten wij, want we hadden alles toch goed voor elkaar...? "Waar verblijf je?" Ehh, hoezo? "Waar verblijf je??" Ditmaal nog dwingender, voor zover mogelijk. "Ja, weten we nog niet precies" Met een handgebaar werden we uiterst onvriendekijk weggestuurd. Ja, ho eens even, dachten wij. Hoezo weg? Wij staan hier netjes met paspoort en bijbehorend visa voor dit land, wat is dan het probleem?? Erg veel duidelijker werd het niet want vriendelijk geholpen worden zat er niet in, fijn na een slapeloze nachtvlucht, dankzij een stel kwetterende Indiers die hun eigen zaken blijkbaar een stuk belangrijker vonden dan de rust van de overige passagiers in het vliegtuig... De andere baliemedewerker had gelukkig een iets zonniger humeur en vulde simpelweg 'any hotel in Delhi' in en opgelost was het 'probleem'. Dan nog een hotel. Zo om 5u 's ochtends wilden we gewoon zo snel mogelijk een bed om in te liggen en dus hebben we maar 1 van de eerste de beste hotels genomen. Aan de 'dure kant' 10 euro voor 1 nacht in een tweepersoonskamer, maar wij waren allang blij! Een paar uurtjes later werden we alweer een beetje 'bijgetroken' wakker. We werden gebeld door iemand van het reisbureau naast het hotel en de jongen die dit deed nam ons vervolgens ook mee daar naartoe. We werden uitgenodigd voor wat te eten en we hebben daarna gelijk al een deel van Delhi gezien samen met twee Franse meisjes/vrouwen. 's Avonds Gerald met zijn 2 reisgenotes van het vliegveld gehaald, een vriend van me uit Frankrijk. Leuk om hem toch even gezien te hebben, ook al was het maar kort. Ze kwamen heel laat aan en we zijn toen geljik naar het hotel gegaan. We hebben samen ontbeten en daarna scheidden onze wegen alweer.

Maar dan nu, over tot de titel van mijn verhaal, waar een aantal van jullie misschien al benieuwd naar zijn. Deze leus is niet zomaar ontstaan heb ik inmiddels al ontdekt! Het is hier werkelijk waar onbeschrijfelijk. In geen enkel opzicht te vergelijken met wat wij uit Nederland (Europa) kennen. Zoals jullie misschien al merkten heb ik nog niets over Delhi zelf (onze eerste bestemming in India) gezegd. Wel, het lijkt een onmogelijke taak, maar toch ga ik mijn best doen jullie enigszins kennis te laten maken met 'Incredible India'...

Delhi (en andere steden)
De koe is, zoals bij velen ongetwijfeld bekend, heilig en lijkt overigens totaal niet op de Hollandse zwart-wit gevlekte versie. Ze hebben een andere bouw met vaak een soort bult voor op hun rug en hun ogen lijken wel opgemaakt met eyeliner, heel mooi eigenlijk! Ook lopen zij niet rustig in een wei te grazen, maar gewoon midden op, of langs de wegen. Lastig voor de auto's, zou je denken. Laat dit nu bij lange na niet de oorzaak zijn van de chaos in het verkeer van Delhi (en de andere steden for that matter)... Wat bij ons maximaal een vijfbaansweg zou zijn wordt hier eenvoudig en onder het genot van een enorme hoeveelheid getoeter, omgetoverd tot een (dit is NIET overdreven) tienbaansweg. Met een beetje geluk en gebruik van het zand naast de weg zelfs elf. Het getoeter is voor mij een compleet onlogisch en onbegrijpbaar iets. Het lijkt of het wil zeggen "He ik heb haast hoor!" tuut tuut "Anders ik wel!!" tuuut tuuuuuuuutttt. Verandert dit dan ook iets aan de situatie? Je kunt gerust stellen van niet. De volledige wegcapaciteit (zelfs meer) is immers al in gebruik genomen. Tot overmaat van ramp komen daar dan ook nog een scooters (soms met complete gezinnen erop), riksja's, fietsers (!!) en overstekende voetgangers bij :s Ik heb dit oversteekritueel, godzijdank, slechts 1 a twee keer hoeven uitvoeren. Was er niet echt van gecharmeerd en opgelucht toen ik veilig aan de overkant stond!
Dan hebben we nog 'Het Roggelen' dit gaat gepraard met het zeer smakelijke, voorafgaande, geluid dat dit ritueel vereist (denk aan het heel luid ophalen van de neus om dit vervolgens allemaal lekker bij elkaar te roggelen, zodat de hele verzameling in 1 dikke klodder op de grond kan worden gespuugd). Ook boeren, in gezelschap, is hier heel normaal. Moet je plassen? Geen probleem, dan trek je toch gewoon je leuter eruit en gaan met die banaan. Wat mij weer aan het denken bracht over de grootte van de geslachten van de heren hier, ik heb er nog niet 1 kunnen 'spotten' en dat terwijl je hier in de Kama Sutra, die op iedere straathoek te krijgen is het lijkt of de mannen hier allemaal gezegend zijn met een jongeheer van minstens een meter... ;)
Regels? Die kennen ze hier niet. Dit geldt overigens niet alleen voor Delhi. In de auto dragen alleen de bestuurder en bijrijder (eventueel) een gordel. Niet roken bordje? Waar dan? En dan is er nog het ontbreken van het bestek. Eten met je handen is veel lekkerder...! Fem en ik hebben er inmiddels 1 keer aan moeten geloven. En ondanks dat het best geinig is is het niets voor mij, geef mij maar lekker schoon een mes en een vork.
Misschien klinkt dit niet zo positief allemaal, maar zoals ik al zei het is gewoon onpbeschrijfbaar en je went aan al deze zaken baarnate je hier langer bent. Maar het is en blijft 'incredible' en je gaat je wel beseffen, althans ik, hoe fijn en schoon en gestructureerd en en en, het in Nederland is. In Delhi heb ik echt een aantal heel mooie dingen gezien. De Lotus Temple, India Gate en het Red Fort waren echt bijzonder. Let wel: ga je hier als toerist naartoe sta dan niet vreemd te kijken als je gevraagd en ongevraagd op de gevoelige plaat wordt vastgelegd. Ik word nog eens beroemd :D :D

De Himalaya
Vol goede moed gingen we op weg naar deze volgende bestemming. Samen met Ali van het reisbureautje hadden we een plan voor komende maand opgesteld, beginnende in de Himalaya. Hier was ik in eerste instantie niet echt voor, voornamelijk door de temperaturen die ik mij hierbij voorstelde, hiervoor hebben wij namelijk niet de juiste uitrusting mee. Daarnaast hadden we uitgelegd dat we echt weinig geld te besteden hebben en dus geen dure tochten ofzo konden doen. Dus nogmaals zette ik mijn vraagtekens bij deze bestemming en vroeg of die er niet uitgehaald kon worden en hoe het dan zou worden. "You're a really smart girl hae? You're so well prepared." Ehh ja wat denk jij dan? Maar, verzekerde onze grote 'vriend' ons, het was daar lekker warm, je kon zelfs in je t-shirt zitten. Ook was alles inclusief ontbijt, lunch en diner daar, dus dat weglaten was niet echt een goed idee ook prijstechnisch gezien niet. Ok dan, als jij het zegt laten we die Himalaya dan maar erbij doen... Op het vliegveld heb ik nog snel een camera gekocht (jeeejj ook weer zelf foto's maken!) en toen vertrokken we. Eenmaal aangekomen bleek de voorstelling die Ali ons had geschetst toch niet helemaal waar. We stapten en vliegtuig uit en ik voelde een koude wind over mijn gezicht gaan. Gelukkig was er ook een zonnetje dus ik besloot het geheel van de positieve kant te bekijken.
We werden weggebracht met een jeep ergens naar en steiger, waar we werden opgehaald met een bootje...!? Hij had ons ook niet verteld dat we ergens in het midden van een meer zouden worden gedropt zonder enige mogelijkheid om zelf op verkenning uit te gaan. Nou ja, dat zouden we later wel zien... Maar al gauw werd het duidelijk dat als we hier iets wilden doen we hier nog weer extra voor zouden moeten betalen. En dat was dus al helemaal niet verteld. Uiteindelijk was het dus allemaal wat minder rooskleurig dan meneer ons had voorgesteld en we besloten dat we zo snel mogelijk terug wilden naar Delhi. We hebben nog wel 1 hike gemaakt, maar dat was alles. Gelukkig hebben we tijdens deze reis niet echt veel haast, want het weer gooide wat betreft het terugkomen nog even roet in het eten (we moesten een dag langer blijven omdat alle vluchten waren geannuleerd en ook de treinen reden niet) maar zondag de 7e konden we dan toch naar Delhi.


Taj Mahal en Ranthambhore
Op naar de volgende bestemming: Agra en dus de Taj Mahal!! Na een bustocht in een zeer oude bus, bouwjaar 1940?, kwamen we aan in het stadje. Gelijk een Riksja naar het hotel en de achterkant van de Taj genomen en daar een uurtje zitten kijken naar de zonsondergang die door de bewolking helaas niet te zien was. Maar we wilden het de volgende ochtend weer gaan proberen bij zonsopkomst. Na een lekker pittig etentje ons bed in gedoken en de wekker vroeg gezet. Weer werden we wakker met regen... Het geluk van mooie zonsondergangen en -opkomsten was ons blijkbaar niet gegund, maar wij hebben ons tweede wereldwonder gezien, de Taj Mahal!! De rest van de dag een beetje gechilld in het zonnetje dat inmiddels was doorgekomen en 's avonds op naar de trein die ons naar Sawai Madhopur (Ranthambhore, National Park) zou brengen. Dit liep iets anders dan we hadden gehoopt. Allereerst kwam de trein een uur later pas binnen, maar dit zijn we inmiddels al gewend. Ook de starende mannen zijn ons niet meer onbekend (wat het overigens niet minder irritant maakt), wel de manier waarop hier de treinen werken. Nergens staat echt duidelijk aangegeven welke treinen waar komt en ook als de trein aankomt zie je daar in eerste instantie niets op staan. Gelukkig kwamen we uiteindelijk in de goede trein, maar er was maar 1 plek voor ons beiden gereserveerd. Ook dat nog! We zouden rond 4u in de ochtend aankomen, maar werden om 2u ineens gewaarschuwd dat we er waren. Als gekken trokken we onze schoenen aan en pakten onze tassen. Zonder enige slaap in deze slechte trein stonden we dan op het station. We moesten onze weg naar het hotel vinden en er was gelukkig een riksja. Maar toen diende zich het volgende probleem aan, het hotel was maar voor 1 nacht gereserveerd, want we zouden zogenaamd de hele nacht in die sleeper train moeten doorbrengen. Dit was dus niet bepaald 1 van de beste nachten uit onze reis en ik stond op een gegeven moment dan ook echt bijna op het punt in tranen uit te barsten. Zo zouden wij de rest van onze reis toch niet kunnen voortzetten?? Eerst maar slapen en de volgende dag op safari, want, heb ik geleerd van zeer wijze mensen, 's nachts lijkt alles vaak erger... We zouden de volgende dag wel verder zien. Gelukkig was het heerlijk weer, wat alweer een hoop goedmaakte. De Safari was super tof! Helaas geen tijgers gezien, maar je kunt niet alles hebben :) Teruggekomen bij het hotel gingen we aan het buffet v het hotel waar we in contact kwamen met een aantal Australiers. 1 van hen had ons nog even geholpen met het ontcijferen van de rest van onze treintickets en het bleek nog erger dan we dachten! Dus na het eten maar verder met het bereiken van Ali om onze reis aan te passen. Dan nog maar iets bijbetalen, want op deze manier nog 2 weken verder? Ehh nee... Nadat ik ongeveer 4 keer met Ali aan de tel. had gehangen waren we eruit en hadden we voor de rest van onze tour door Rajasthan een chauffeur geregeld. We hebben nog wel een trein naar Mumbai en Goa, maar dat moet goedkomen!

Rajasthan tour
Na redelijk wat stress zijn we inmiddels dus bezig met onze reis door Rajasthan. We hadden nog 1 trein vanuit Sawai Madhopur naar Jaipur, waar we samen met een Amerikaan, Ian, heen gingen. Die avond hebben we samen met hem een feestje gebouwd, voor zover dat mogelijk is hier. Alles sluit om 11u ongeveer, maar een paar Indische jongeren wisten ons nog ergens heen te krijgen waar we wat konden drinken tot ongeveer half 2. Fem en ik kregen nog een gratis appeltaartje, niet verkeerd!! De volgende ochtend zouden wij alweer richting Udaipur (white city) gaan, dus na wat slapen en een ontbijtje liepen wij, dolblij, met onze backpacks richting onze driver! Die reed ons naar Udaipur. Dit is echt een super schattig stadje!! Heel gezellig, met allemaal kleine straatjes met overal felgekleurde winkeltjes met armbanden, sjaals, kleding etc... We kwamen op straat Jackson en 'Lucky' tegen bij een juicebar. Even gezellig gekletst en toen gingen Fem en ik op zoek naar wat eten. Toen we een paar uur later de zonsondergang gingen bekijken zaten we op een trap en ineens hoorden we van boven ons "hey you wanna take our picture too?" Daar zaten ze weer! "Want a beer?" Uiteraard, dus gingen we bij ze zitten en dronken tot een uurtje of 7 een biertje. Fem en ik zouden door onze chauffeur (wat klinkt dat verschrikkelijk luxe op onze wereldreis :P) worden opgehaald voor 1 of andere sound and light show en we vroegen de jongens mee. Het was echt super grappig, want het waren gewoon 5 pisstraaltjes als fonteinen en heel slechte kwaliteit muziek erbij hahaha. Wij gingen echter compleet uit ons dak en de Indiers moeten ons hebben aangezien als volslagen debielen, maar wij hebben een topavond gehad op deze manier. Na wat eten en nog een biertje (ja ook ik drink een beetje bier, alhoewel ik het nog steeds niet heerlijk vind ;)) gegevens uitgewisseld en ieder naar ons hotel gegaan.
Wij gingen de volgende dag alweer verder, richting Jodhpur. Hoe lang kun je doen over 265km? Nou, hier gemakkelijk 5u... Dus na een tussenstop bij een tempel kwamen we 's avonds pas rond half 7 aan en hebben wat gegeten en vervolgens gechilld in het hotel. Vandaag begonnen met de sight-seeing van Jodhpur (blue city). Wat vooral bestaat uit een heel oud, mooi fort. Net even lekker op het balkon gezeten en vanavond nog uit eten. Morgen gaan we alweer op weg naar Pushkar en dan na een paar dagen door naar Jaipur. Vanuit daar treinen we de 22ste naar Mumbai en de 24ste komen we aan in Goa, ik kijk er nu al naar uit!

Heel veel liefs en een dikke kus voor iedereen

Les: wil je in India met de trein, neem dan bij voorkeur een dagtrein en betaal iets meer zodat je in een betere klasse komt. Als je een nachttrein neemt, zorg dat je ook dan meer betaalt voor een hogere klasse. Of neem, zoals wij nu hebben gedaan en velen met ons (voor iig een deel van je trip) gewoon een chauffeur!!